miércoles, 30 de marzo de 2011

El sueldo de Jorge Canda

Aclarémonos.

El otro dia, el alcalde de A Lama convocó a algunos vecinos (que no a todos) de la parroquia de Xesta por correo para presentar a la candidata del PP por dicha parroquia. Eligió para esa función a una buena y preparada vecina: Mariluz Pontevedra, de la que estoy seguro dará una calada de aire fresco al PP de A Lama que tanto tiempo lleva encasquillado con los nombres de siempre.

Pero el motivo de este post, no es hablar de eso, si no de algo de mucha mayor trascendencia para los bolsillos de los vecinos de A Lama. Desde que el 8 de marzo propuse, si soy electo, rebajar el sueldo excesivo del alcalde de A Lama y eliminar el sueldo del teniente de alcalde, Jorge Canda se ha dedicado a decir allá donde va (lo dijo el otro día en Xesta), que es mentira lo que hemos dicho. Que el sueldo de la alcaldía no le cuesta a los vecinos de A Lama 3.000 euros al mes y que él gana 1.700 euros.

Por esa razón, y reafirmando lo que siempre hemos sostenido sobre los cerca de 5.000 euros que nos cuestan los políticos del PP en A Lama, doy a conocer el extracto de la Memoria Explicativa do Orzamento Municipal del 2007, firmado por el Alcalde-Presidente D. Jorge Canda Martínez en el que se fijan los siguientes sueldos:

Alcalde-Presidente:
TOTAL ANUAL: 35.715,37 en 14 pagas.
TOTAL MENSUAL CON PAGAS PROGR.: 2.976,28 euros al mes.

Teniente Alcalde:
TOTAL ANUAL: 23,542,98 en 14 pagas
TOTAL MENSUAL CON PAGAS PROGR.: 1,253,07 euros al mes
A estos dos sueldos tenemos que sumar la retribución, no del todo clara, de la Concejala María Eugenia Ramallo Freijeiro, y que ronda los 500 euros al mes.

A continuación dejamos el extracto y ponemos a disposición de cualquier vecino dicha Memoria Explicativa:




lunes, 28 de marzo de 2011

Un equipo para ganar.



El domingo culminamos un fin de semana de mucha intensidad. En tres días visité todas las parroquias de A Lama y el domingo hicimos la primera reunión de trabajo en el Hotel Aguesol.

Encontramos una A Lama con muchas personas en sus calles por que, de manera un tanto extravagante, el alcalde había adelantado más de seis meses la comida que se ofrece todos los años a las y los jubilados de nuestro Concello. Se anunciaba desde hace días la presencia del Presidente de la Diputación, Rafael Louzán, el cual dejó plantados a todos los vecinos para asistir a otros actos.

Pero nosotros, a lo nuestro. 

Quiero agradecer primeramente a Antonio, César, Natalia, Horacio, Emilio, José Folgar y José Manuel, que nos acompañaron en la lista de las elecciones municipales de 2007 y que en esta ocasión, no repetirán con nosotros. La mayoría ha demostrado su decoro al ofrecernos colaboración con la nueva candidatura. 
A tod@s ell@s, muchas gracias de corazón.

Con la reforma de la Ley Electoral, todos los partidos políticos están obligados a cumplir con una cuota de mujeres y hombres en sus listas, para hacerlas lo más paritarias posibles. En nuestro caso, el Ayuntamiento de A Lama no tiene más de 3.000 habitantes, por lo que no está obligado a cumplir con tal requisito. 

Sin embargo, siempre he pensado que donde hay mujeres, hay buenos resultados.

Por eso, nuestra lista tiene más mujeres que hombres, no como otros que tienen muy complicado conseguir mujeres para cumplimentar una candidatura paritaria.

A través de este blog, haré una pequeña biografía de los compañeros que integran este equipo de trabajo, para que los conozcan y valoren su capacidad, entrega y esfuerzo para cambiar las cosas en A Lama.


sábado, 26 de marzo de 2011

As Redes sociáis en Novas Tecnoloxías na Lama


Aínda lembro como faí unhos catro anos ninguén podía imaxinar que a conexión de internet poidera ser unha realidade nas nosas parroquias.

Con aldeas nas que, aínda hoxe, non ten cobertura para os teléfonos móviles ¿como podíamos imaxinar que iban ter a posibilidade de ter unha conexión a Internet rápida e segura que lles permitira disfrutar de todas as posibilidades de comunicación coas suas familias e amigos no exterior?

Hoxe a rede é un instrumento fundamental na vida de calquer veciño que quera seguir formándose, que desexa facer os trámites do goberno con maior celeridade, en fin, para calquera que desee facilitar a vida dos seus veciños.
Facebook ou Twitter son dous exemplos claros de esa dimensión, na que centos de veciños de A Lama xa están conectados na rede e interactuan con outras persoas de outras partes do mundo.

En Pigarzos temos dous exemplos claros: miña veciña Lupe e miña avoa Marilda, que os anos non lles impediron facerse contas nas redes sociais e comunicarse mais alá de Pontellas.

Sorpréndeme moito tamén ver as páxinas web das parroquias, empezando pola miña, na que podemos ver sorprendentes rincóns na rede que descubren o noso concello polo mundo adiante. Aquí algúns exemplos en Xesta, Covelo, A Lama ou Antas:


 
 

Ou o mesmo Blog da Cárcel, no que seguimos as actividades recreativas dos presos no seu proceso de rehabilitación:



O que sinto un pouco de verngonza é de poder entrar na páxina do noso Concello:

 Unha páxina que debería de estar o servizo de todos os veciños do Concello non se actualiza dende Febreiro do ano 2007, ten convocatorias pasadas no tempo, seccións como Xuventude, Economía, Emigración e Información sen facer, un diseño pouco atractivo cara o turismo, etc.

Non sei si é por falta de interés (que sería grave) ou por falta de ideas da coorporación municipal (que sería aínda peor), o que si creo, que un Concello non pode ter unha herramienta tan importante como é a páxina web oficial do Concello nesta situación. 

Os veciños ten demostrado que se poden facer cousas ben feitas e sen moitos recursos. O goberno municipal debería de aprender dos seus veciños e regallárlles unha páxina web moderna, servicial e práctica cara o futuro.

jueves, 24 de marzo de 2011

Un concello sen poboación


A principios do século XX, A Lama tiña cerca dos 6.000 habitantes. Nun tempo no que, a emigración apenas se empezaba a notar, con mala comunicación entre as aldeas, un médico a cabalo que tardaba en chegar as casas moitas horas, que cando morría alguén había que camiñar polos montes adíante para mercar as caixas de madeira e poder enterrar os mortos coas máis de 90 misas posteriores para o descanse da sua alma.

Un pobo como Gaxate tiña un aserradero, catro tabernas, dos tendas, farmacia e mil veciños. Xende facía a sua festa en honor o San Cristo no mes de xuño, no que visitaban o pobo xente que viña a andar dende Ourense ou Santiago de Compostela. A Lama facía una feira de gando que era ben coñecida en toda a provincia de Pontevedra. E os veciños de Antas empezaban a organizarse en Brasil para facer unha das asociacións de galegos máis importantes de Sudamérica: Os Amigos de Antas.

Hoxe, máis de cen anos despóis e con unha modernidade crecente en Galicia, A Lama tende a morrer. 2,964 veciños integran un pobo galego que sigue expulsando emigrantes a México, Brasil ou as Canarias. 

Un concello abandoado durante moitos anos polo goberno central e autonómico, que foi pouco a pouco perdendo os seus veciños. A morte de unha persoa en Covelo, en Taboadelo ou en A Grifa reprsenta un verdadero drama non só, para o seus familiares, senon tamen para o desarrollo económico e social de toda A Lama.

As cifras do Instituto Nacional de Estadística son alarmantes:
  • 1900 --- 5.305 veciños.
  • 1910 --- 5.241 veciños.
  • 1920 --- 5.310 veciños
  • 1930 --- 4.941 veciños.
  • 1940 --- 5.155 veciños.
  • 1950 --- 4.863 veciños.
  • 1960 --- 5.398 veciños.
  • 1970 --- 4.208 veciños
  • 1980 --- 3.040 veciños
  • 1990 --- 2.984 veciños
  • 1995 ---3.517 veciños
  • 2000 --- 3.047 veciños
  • 2005 --- 3.026 veciños
  • 2010 --- 2.966 veciños
Podemos ver que cando Manuel Rial marchou do Concello e perdeu as eleccións, A Lama tiña 3.517 veciños, para cinco anos despois (2000) perder 500 veciños, no ano 2005 outros 20, e para finales do ano pasado outros 50 e adiantar a barreira psicolóxica dos 3.000 veciños censados no Concello da Lama.

Gran parte de esta poboación vive fora do Concello o que deixa nunha situación de emerxencia as nosas aldeas que cada día están máis soas, máis despoboadas e tendentes o abandono.

¿Solucións? Nos pensamos que hai moitas.

1. Un cheque-bebé que promova as axudas do Concello as familias que deciden ter rapaces no noso Concello e, así, promover a actividade económica entre os comerciantes da zona.
2. Facilitar o acceso do concello a unha estrada nacional que dé unha comunicación máis rápida a Pontevedra e, así, poder vender con maior facilidade a alternativa de unha vida na Lama traballando na cidade.
3. Promover o alquiler e rehabilitación das casas antiguas do Concello da Lama, con un programa que facilite a incorporación de novos veciños a un alquiler accesible para parellas xóvenes.
4. Máis vivendas de protección oficial (al menos facer algunha).
5. Xenerar unha verdadeira campaña de promoción do noso Concello máis alá de ceas e comidas do Alcalde en Feiras Turísticas.
6. Rematar dunha vez o Polígono Industrial e facilitar a incorporación de industria no noso Concello.

É tal o nivel de despoboación do noso Concello que o ano pasado pechamos con unha noticia que non debía de sorprender a niguén. Un 26% dos concellos de Galicia non fixeron unha sola vivenda no segundo semestre do 2010, entre eles, sen dúbida estaba A Lama.

A urxencia de facer algo polo noso Concello está alí. Ten que ser agora, se non A Lama morre.

martes, 22 de marzo de 2011

Un camiño por percorrer


Hoxe comezamos a percorrer un camiño. Un camiño que xa empezou Manolo Díaz no ano dous mil sete, e que continuamos un equipo de veciños que estamos ante todo, comprometidos con un Concello da Lama con xuventude e mocidade, con servizos sociais aos nosos maiores, con traballo, con benestar, con futuro.

A partir de hoxe, para todos os veciños e veciñas que usan a rede como un medio xa de vida e de comunicación, faremos unha serie de post das actividades da candidatura do PSdeG-PSOE o concello da Lama. Pero tamen para todo os emigrantes en México, Brasil, Arxentina ou outros países a onde tiveron que ir os veciños da Lama. Os seus fillos e netos. Para todos eles, esté blog é unha ventá a súa terra, o seu corazón.

Non é fácil cambiar as cousas, pero cando levas a ilusión e o agarimo polo teu pobo, sempre poderás conseguir cousas marabillosas. Cando unha soa persoa achégase a tí e dache ánimos, é un escano máis a subir camiño a conquistar o triunfo.

A Lama morre. A Lama vai nun ferrocarril camiño a suá desaparición. E coa sua desaparición tamén se perderán as lembranzas das suas parroquias. Axúdanos. Entre todos nos, poderemos subir o tren e cambiarlle o rumbo. Este é o teu espazo. Benvido.